ନିହାତି ଅସଫଳ

ଥିଲି ମୁଁ ନିହାତି ବେପରବା
ମୋର ସେ ଆଶ୍ଵସ୍ତ ସଫଳ,
ଅଚାନକ ଧକ୍କା ଖାଇଗଲା,
କେଉଁ ଏକ ଅଦିନିଆ ଘୁର୍ନି ର ହାୱା ରେ,
ଅଥବା ଅବାସ୍ତବ ବନ୍ୟା ର ପ୍ଲାବନ ରେ ।

ମୋର ସ୍ଵପ୍ନ ର ମଳିଚିଆ ଜହ୍ନ,
ଆବୃତ ହୁଏ ଅସମାପ୍ତ ଶୋକ ର ପୋଷାକେ,
ମୋ ବାସ୍ତବତା ର ତରୁ ଡାଳ ହୁଏ ପୁଷ୍ପିତ,
କେଉଁ ଏକ ଅରଣ୍ୟ ଘେରା ଗଭୀର ଗୁମ୍ଫା ରେ,
ମୁଁ କି ପ୍ରଦୀପ୍ତ ଶାନ୍ତ, ପରିତ୍ୟକ୍ତ  !!!
ଜୀବନ ର ବେଳାଭୂମି ରେ ସ୍ତୁପ ସ୍ତୂପ ନିରର୍ଥକ ବାଲି,
ବିଷୁବ ମୋଡ ଓ ଅସଂଖ୍ୟ ମଧ୍ଧାହ୍ନ........।
ବିଦଗ୍ଧ-ବିକଳ୍ପିତ ମୁଁ
ନିହାତି ଅସଫଳ !!!

କୁମାର କୌଶିକ